Jarenlang schurkte de langetermijnrente tegen de bodem aan. Dat scheelde een slok op de borrel voor je hypothecair krediet. Vandaag lijkt de rente echter aan een flinke klim bezig, en dat roept vragen op. Wat is er aan de hand, en wat wil dat zeggen voor je woonplannen? We vroegen het aan Brecht Coene van Spaargids.be

Hoe hoog staat de rente nu?

“Voor alle duidelijkheid, als het over hypothecaire kredieten gaat, spreken we over de langetermijnrente”, wil Coene eerst en vooral scherpstellen. “Er is ook iets als de kortetermijnrente, op basis waarvan de rente op bijvoorbeeld je spaarboekje wordt berekend. Die zit nog altijd onder nul. Het is dus niet zo dat je nu meer zult krijgen voor je spaargeld, integendeel. De langetermijnrente zit op dit moment op 1,5%; wat een flink eind verwijderd is van 2020-2021 toen ze nog tegen de nul aan schurkte.”

Waar die stijging vandaan komt, is een complex mechanisme. “We zitten in een zelfversterkende cirkel van in elkaar grijpende fenomenen”, klinkt het. “Het einde van de corona-pandemie, bijvoorbeeld, heeft tot stijgende prijzen en inflatie geleid, en daar is sinds twee maanden de oorlog in Oekraïne bij gekomen. Een centrale bank heeft dan maar weinig instrumenten om die inflatie te bestrijden. Naast minderen met het opkopen van obligaties – wat geld in de markt injecteert – is dat vooral het doen stijgen van de basisrente. In de Verenigde Staten is de centrale bank de afgelopen maanden al een paar keer tot die ingreep overgegaan, Europa hield tot begin dit jaar de boot af, maar nu lijkt het er deze zomer dan toch van te komen.”

Is deze rentevoet nu echt hoog, historisch gezien?

“Dat hangt er natuurlijk van af op welke termijn je kijkt”, zegt Coene. “Bekijk je het over laatste vijf jaar, dan is dit wel degelijk het hoogste niveau. Maar neem je een grafiek op tien jaar, dan zal je zien hoe we in 2013 bijvoorbeeld nog richting de 3% zaten. Eind jaren 1970, begin jaren 1980 golden er nog veel hogere tarieven.”

Wat wil dat zeggen voor ons hypothecair krediet?

Simpel: dat we meer rente zullen moeten betalen. De banken stellen hun rentes op woonkredieten immers vast in functie van de evolutie van de langetermijnrente. Of het dan zin heeft om in de plaats van een vaste rentevoet, een variabele te kiezen, hopend op een daling op lange termijn? Coene is het niet eens met die insteek. “Kiezen voor een variabele rentevoet doe je normaal gezien alleen maar als je verwacht dat de rente zal dalen. Natuurlijk heb je de garantie bij zo’n variabele lening dat de rente nooit meer mag dan verdubbelen, dus je bent verzekerd tegen onverhoedse zware stijgingen. Maar ergens blijft het toch onzinnig gokken op korte termijn: je kunt net zo goed een vaste rentevoet nemen die iets hoger is dan de variabele waar je aan begint, maar lager is dan de mogelijke verdubbeling. En we zien ook dat de meeste mensen die redenering volgen. Nog altijd zijn 99% van de leningen waar wij van weten tegen vaste rentevoet. Wat je ook ziet is dat het aantal mensen dat kijkt om hun lening te herfinancieren, flink gedaald is. Logisch: met een hogere rentevoet dan de laatste jaren is dit niet het moment om je lening te herbekijken.”

Stellen we de aankoop van ons huis dan beter nog wat uit?

“Absoluut niet”, denkt Coene. “Niet alleen is het vrij onzeker of de rentevoet op korte termijn weer zal dalen, ook de vastgoedprijzen lijken voorlopig niet echt te stoppen met stijgen en bouwmaterialen blijven maar duurder worden. Je kan nog altijd beter nu kopen dan later.”

Bron